تمام گناهان، باطن و ملکوت انسان را ظلمانی و تاریک می‌کند زبانی که دروغ می‌گوید، غیبت می‌کند بوی بدی می‌دهد که اهل دل آن بو را می‌توانند استشمام کنند.
چشم ملکوتی انسان ملکوت اشیاء را می‌بیند و گوش ملکوتی او صدای باطنی و ملکوتی موجودات را می‌شنود که چگونه به تسبیح مشغولند «وَ إِنْ مِنْ شَیْءٍ إِلاّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبیحَهُمْ» در این مرحله می‌باید که ملکوت کل شی‌ء از باطن ولی اله مدد می‌گیرد و قلب و قطب عالم امکان به ممکنات امکان ادامه حیات حُبّی می‌بخشد زیرا حیات و حرکت حبّی موجب لقاء و حرکت باطنی و ظاهری تمام موجودات است، همانطور که حضرت امیر صلوات آله علیه فرمود: من به منزله قطب برای عالم امکان هستم.
در این راستا با مجردات مرتبط می‌شود، فرشتگان برایش سخن می‌گویند و او محدث می‌گردد.
عارف بزرگوار مرحوم آقا فخر تهرانی می‌فرمود: که مرحوم آیت الله فکور یزدی می‌فرمودند: گاهی که استخاره می‌کنم صدائی را می‌شنوم که می‌گوید؛ چنین و چنان بگو مثلاً بگو مسافرت شما به مشهد مقدس خیر و برکت است. این مقام همان است که گوش انسان با صدای فرشتگان آشنا و با خود فرشتگان مأنوس می‌گردد.
ناگفته نماند که برای محدث بودن مراحلی است که مرحله عالیه آن اختصاص به ذوات مقدسه چهارده معصوم دارد و مراحل دانیه شامل اولیاء و مردان خدا می‌شود.
البته گوشی که غیبت می‌شنود، موسیقی ـ حتی موسیقی‌های صدا و سیما ـ را می‌شنود هرگز نمی‌تواند با صدای عالم‌بالا مرتبط شود.
تمام گناهان، باطن و ملکوت انسان را ظلمانی و تاریک می‌کند زبانی که دروغ می‌گوید، غیبت می‌کند بوی بدی می‌دهد که اهل دل آن بو را می‌توانند استشمام کنند حتی نوع بوی بد را می‌شناسند یعنی می‌فهمند که فلان آقا که با او ملاقات‌کرد دروغ گفته و فلان فرد غیبت کرده زیرا بوی بد غیبت با بوی بد دروغ، فرق دارد، دو نوع است. بعد دیگر همانطوری که بوی عطر از کلمات ذکریّه تسبیح یا صلوات تجلی می‌کند.
برای فرد توبه کار در روایات و دعاها حالاتی را بیان کرده اند که انشالله این توبه به نتیجه برسد. مثل اینکه با گریه و اشک و زاری به درگاهش حاضر شویم
گفتند: در زمان مرحوم ملاعلی کنی، یک روستائی هر وقت خدمت آقا می‌رسید، همین که وارد اطاق می‌شد عطری فضای اطاق را پر می‌کرد به او گفتند چه عطری مصرف می‌کنی جواب نداد ـ یک روز آقا پرسید برای مردم بگو از چه نوع عطری استفاده می‌کنی، گفت: هیچ عطری استعمال نمی‌کنم لکن حقیقت این است که من بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) بسیار صلوات می‌فرستادم، شبی در عالم رۆیا دیدم در مکانی جمعیت نشسته‌اند، من هم آنجا بودم، ناگاه دیدم وجود مقدس و نازنین نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) وارد مجلس شد ـ فرمود چه کسی بیشتر از همه بر من صلوات می‌فرستد، هیچ کس‌جواب نداد من هم سکوت کردم با خود گفتم شاید اینها بیشتر از من صلوات بر محمد و ال محمد می‌فرستند. مرتبه دوم پیامبر همین سۆال را کرد، کسی پاسخ نداد بار سوم سۆال فرمود هیچ کس جواب نداد سپس پیامبر به من اشاره کرد و فرمود تو از همه کس بر من بیشتر صلوات می‌فرستی ـ برخیز و جلو بیا – به خدمت آن حضرت رفتم ـ لبانم را بوسید از خواب بیدار شدم از آن روز هر گاه تنفس می‌کنم بوی عطر از دهانم بیرون می‌آید و فضا را معطر می‌کند.
آری کلمات زیبا و اذکار و اوراد و نیز تلاوت قرآن و صلوات بر محمد و آل محمد دهان انسان را معطر می‌کند لکن متأسفانه ما از طرفی دهان و زبان باطنی (زبان ملکوتی) خود را معطر می‌کنیم و از طرف دیگر با غیبت و تهمت و دروغ، آثار آنها را خنثی می‌نمائیم.(بیانات مرجع عارف و روشن ضمیر، حضرت آیت الله شیخ خلیل مبشر کاشانی)
حالا که گنهکارم چه کنم؟
بهترین عمل برای بنده گناهکار توبه و استغفار است و این استغفار باید بر مبنای عمل باشد؛ یعنی فکر و ذکر و عمل اراده کند بر عدم برگشت نسبت به آن گناه.
آداب و شرایط توبه
برای فرد توبه کار در روایات و دعاها حالاتی را بیان کرده اند که انشالله این توبه به نتیجه برسد. مثل اینکه با گریه و اشک و زاری به درگاهش حاضر شویم.
” فَمَثَلَ بَیْنَ یَدَیْکَ مُتَضَرّعاً وَغَمَّضَ بَصَرَهُ اِلَى الْاَرْضِ مُتَخَشِّعاً ”
” زارى ایستاده، و دیدهاش را از روى خشوع به زمین دوخته ”
نکته ی بعد که باید شخص توبه کار به آن توجه کند:
” تَغْسِلُ بِهِ دَنَسَ الْخَطایا عَنّى ”
شستن و زدودن چرک گناهان است چرا که “مِنْ کَبآئِرِ ذُنُوبى وَ صَغآئِرِها، وَ بَواطِنِ سَیِّئاتى وَ ظَواهِرِها” این گناهان بزرگ و کوچک در دل من نشستند که بعد به ظاهر من رسیدند پس هم درونم را و هم ظاهرم را از این گناهان پاک بفرما و خداوند “یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَیِّتِ مِنَ الْحَیِّ” (انعام ۹۵) می‌تواند این کار را انجام دهد و دل را زنده کند.
کلمات زیبا و اذکار و اوراد و نیز تلاوت قرآن و صلوات بر محمد و آل محمد دهان انسان را معطر می‌کند لکن متأسفانه ما از طرفی دهان و زبان باطنی (زبان ملکوتی) خود را معطر می‌کنیم و از طرف دیگر با غیبت و تهمت و دروغ، آثار آنهارا خنثی می‌نمائیم
حضرت امام سجاد علیه السلام توبه را فرمانی الهی می‌دانند و می‌فرمایند:
“اَللَّهُمَّ فَکَما اَمَرْتَ بِالتَّوْبَهِ وَ ضَمِنْتَ”
“بارالها همانگونه که به توبه و بازگشت فرمان دادى و پذیرش آن را ضمانت نمودی”
ما هم همین راه را ادامه می دهیم چرا که فرمودی “اُدْعُونى اَسْتَجِبْ لَکُمْ” بخوانید تا اجابت کنم شما را پس ما هم بایقین می‌گوییم:
“وَاقْبَلْ تَوْبَتى، وَلاتَرْجِعْنى مَرْجِعَ الْخَیْبَهِ مِنْ رَحْمَتِکَ”
“توبه ام را قبول کن، و از رحمتت ناامید و مأیوسم باز مگردان”.
چه کنیم در طول روز گناه نکنیم؟
امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند: هر کس نماز صبح را بر پا دارد و پس از نماز در جایش بنشیند و سوره توحید را ۱۱ مرتبه قبل از طلوع خورشید قرائت کند آن روز مرتکب گناه نمی شود هر چند شیطان به سوی او طمع کند. (ثواب الاعمال، ص۳۴۱)
در کلامی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آمده است هر کس، هنگامی که وارد خانه خود می شود، سوره حمد و توحید را قرائت نماید خداوند فقر را از خانه او دور کرده و برکت زندگی او را به حدّی زیاد می کند که به همسایگانش نیز می رسد.( قرآن درمانی روحی و جسمی، ص ۶۵ به نقل از الدرالمنثور ج۶)
